انقلابهای قرن بیستم معمولاً به دو جریان اصلی نظری مرسوم یعنی لیبرالیسم و سوسیالیسم گرایش داشته و از مبانی نظری آنها بهره بردند. انقلاب اسلامی به لحاظ نظری و عملی نهتنها تعلقی به این دو مشرب فکری نداشته، بلکه بهعنوان یک مسیر مستقل مبتنی بر اندیشه و مکتب اسلام شکل گرفت و شعار اصلی خود را پس از استقرار نظام اسلامی «نه شرقی و نه غربی» قرار داد. تفاوت این انقلاب با سایر انقلابها علاوه بر رهبری، شعارها، مکتب نظری و حامیان باید در انتخاب و بهرهگیری از «نوع رسانه در پیامرسانی» جستوجو کرد. امام خمینی(ره) به دلایل مختلف رسانه «منبر» با محوریت مساجد و تکایا را بهعنوان رسانه انقلاب انتخاب کردند. مقاله حاضر تلاش دارد نشان دهد؛ چرا رسانه منبر به عنوان رسانۀ اصلی انقلاب اسلامی انتخاب شد؟ نتایج مقاله نشان میدهد عوامل مؤثر در انتخاب رسانه منبر برای انقلاب اسلامی عبارت از؛ ماهیت رهبری انقلاب، اهداف نیروهای انقلابی، ماهیت منابر، ممنوعیت استفاده از رسانههای مختلف توسط انقلابیون، ماهیت جامعه ایران در دوران انقلاب و کارکردهای منبر (تطبیق، دستیابی به هدف، یکپارچگی، انسجام و پایداری) در فرایند پیامرسانی انقلاب اسلامی است. روش پژوهش حاضر نیز تحلیلی-توصیفی با رویکرد کارکردگرایی ساختی و استعانت از الگوی ارتباط است.